Geçen aylarda www.springframework.org sitesinde yapılan bir ankette nesnelerin ihtiyaç duyduğu bağımlılıkların sağlanıp sağlanmadığının hangi yöntemlerle kontrol edildiği sorgulanmıştı. Bu anketten ortaya çıkan ilginç sonuç ise, yaklaşık %29’luk bir kesimin gerekli bağımlılıkların kontolünü hiç yapmadıklarını söylüyordu. Oysa bağımlılık kontrolü bir nesnenin sağlıklı bir biçimde oluşturulup kullanılabilmesi için gerekli bir işlemdir. Spring, bağımlıklıkların kontrolü için geliştiricilere birden fazla alternatif sunmaktadır. Alef Arendsen’in de Interface21 sitesindeki bloğunda etraflıca incelediği bu konuda öne çıkan üç yönteme kısaca göz atmakta yarar var.
- Constructor injection
- @Required annotation
- InitializingBean
Contructor Injection
Sınıfların ihtiyaç duyduğu bağımlılıkların nesnelere constructor yardımı ile iletilmesidir. Aslında bağımlılıkların sağlanmasını garanti etmek açısından en sağlıklı yaklaşımdır. Bir nesne oluşturulduğu andan itibaren kullanıma hazır olmalıdır. Constructor injection Spring tarafından bean tanımlarında desteklenmektedir. Ancak setter injection ile kıyaslandığında constructor injection daha seyrek kullanılmaktadır. İş mantığı barındıran sınıflar için bağımlılık yönetiminde setter injection yerine constructor injection tercih etmek çok daha uygun olacaktır
<bean id="reportExportManager" class="com.ems.base.reporting.export.ReportExportManager" /> <bean id="reportExportManagerOutputTransformer" class="com.ems.base.reporting.transform.ReportExportManagerOutputTransformer"> <constructor-arg> <ref local="reportExportManager" /> </constructor-arg> </bean>
@Required Annotation
Spring 2.0 ile gelen annotation desteği sayesinde bağımlılıkların kontrolü tamamen dekleratif yapılabilir. Bunun için yapılması gereken sadece application context içerisinde RequiredAnnotationBeanFactoryPostProcessor’un tanımlanmasından ibarettir.
<bean class="org.sfw.beans.factory.annotation.RequiredAnnotationBeanFactoryPostProcessor"/>
Ardından kodunuzun içerisinde kontrolü yapılacak bağımlılıkların setter metodlarına @Required annotation’ını ekleyebilirsiniz. Örneğin;
public abstract class GenericReportGenerator {
...
@Required
public void setReportEnvProperties(ReportEnvProperties reportEnvProperties) {
this.reportEnvProperties = reportEnvProperties;
}
...
}
InitializingBean
Diğer bir yöntem ise Spring application context’in callback metodlarını kullanmaktır. Spring’in yönetimine dahil ettiğimiz nesnelerimizin sınıfları InitializingBean arayüzüne sahip olurlarsa Spring, application context oluşturulması aşamasında her bean oluşturulup bağımlılıkları enjekte edildikten sonra bu bean’ların afterPropertiesSet() metodunu çağırır. Bu metod içerisinde ilgili bağımlılıkların mevcut olup olmadığı kontrol edilebilir.
public class ReportPrintManagerOutputTransformer implements InitializingBean {
private ReportPrintManager reportPrintManager;
...
public void afterPropertiesSet() throws Exception {
Assert.notNull(reportPrintManager, "reportprintManager cannot be null.");
}
public void setReportPrintManager(ReportPrintManager reportPrintManager) {
this.reportPrintManager = reportPrintManager;
}
...
}
<bean id="reportPrintManager" class="com.ems.base.reporting.print.ReportPrintManager" />
<bean id="reportPrintManagerOutputTransformer" class="com.ems.base.reporting.transform.ReportPrintManagerOutputTransformer">
<property name="reportPrintManager">
<ref local="reportPrintManager" />
</property>
</bean>
InitializingBean arayüzüne sahip olmak yerine eğer sınıfta mevcut bir init metodu varsa ve bu metod içerisinde bağımlılık kontrolü yapılıyorsa Spring’e application context içerisinde bu init metodunu bean oluştururken çağırması söylenebilir.
public class ReportPrintManagerOutputTransformer {
private ReportPrintManager reportPrintManager;
...
public void initialize() throws Exception {
Assert.notNull(reportPrintManager, "reportprintManager cannot be null.");
}
public void setReportPrintManager(ReportPrintManager reportPrintManager) {
this.reportPrintManager = reportPrintManager;
}
...
}
<bean id="reportPrintManager" class="com.ems.base.reporting.print.ReportPrintManager" />
<bean id="reportPrintManagerOutputTransformer" init-method="initialize" class="com.ems.base.reporting.transform.ReportPrintManagerOutputTransformer">
<property name="reportPrintManager">
<ref local="reportPrintManager" />
</property>
</bean>
Bütün bu yöntemlerin yerine göre kullanım alanları mevcuttur. İş mantığının yoğun olduğu sınıflarda constructor injection doğal bir tercih olabilir. Ancak framework veya altyapı sınıflarında, yani opsiyonel parametrelerin çoğunlukta olduğu durumlarda setter injection daha uygun olacaktır. Annotation’ların kullanılması InitializingBean gibi bir arayüz bağımlılığını ortadan kaldırmaktadır. Ancak Java 5’den önceki sistemler için InitializingBean yine de uygun bir tercihtir. Ayrıca bağımlılıkların kontrolü tek bir metod içerisinde toplanmaktadır. Eğer hali hazırda geliştirilmiş bir sınıf ve bunun bir init metodu varsa bu durumda init metodu kullanmak da çözüm olacaktır.